Veer van de Parelhoen II

 Tijdens mijn open atelier in april werkte ik aan een kleine versie van een veer van een Parelhoen. Met als doel te testen of deze veren zich ook lenen voor een linoleumsnede op groot formaat. Blij met het resultaat van de test begon ik tijdens het Kunst om Dalfsen weekend aan de XL-versie van de veer.

 

Waarom een veer van een Parelhoen vraag je je misschien af. Dat heeft alles te maken met de locatie waar ik tijdens Kunst om Dalfsen dit jaar exposeerde. Namelijk in de bijzondere tuin van Buitenplaats de Broekhuizen. En daar in de tuin lopen een paar Parelhoenders. Een vogel met een zwart verenpak en door de witte stipjes op de veren ziet de vogel eruit alsof hij bekleed is met parels. De veren zijn prachtig in hun grafische patroon en heel inspirerend om in linoleum uit te werken. De linoleum plaat heeft een maat van 55 cm bij 25 cm. De veer wordt dus wel 4x zo groot als in werkelijkheid.

de parelhoenders van Buitenplaats de Broekhuizen

Het opzetten van de tekening op het linoleum, dit keer met een watervaste stift in verband met het werken op een buiten locatie. Meestal doe ik dit met Oostindische inkt en een kroontjespen.

 

De tekening gereed, klaar om te gaan gutsen.

 

 Halverwege het gutsen, ondanks het formaat van de linoleumplaat heb ik voor het gutsen gebruik gemaakt van mijn smalste V-guts. De 1 mm nummer 12 van Pfeil.

Nadat de veer uitgesneden is volgt de omgeving van de veer, deze snij ik mee met de richtingen in de veer zodat dit ook met de afdruk mee gaat doen wanneer er delen iets hoger blijven liggen (en dus mee ingeïnkt worden) of als een soort blinddruk om de veer heen. De restruimte is wel gegutst met grotere en bredere gutsen. Mijn favoriet, nummer 9 en de platte nummer 5. Tijdens het gutsen besloot ik dat ik toch een reductieprent in 2 of 3-kleuren ga maken in plaats van met alleen zwart zoals in de testprent. 

In juli drukte ik in het Grafisch Atelier in Kampen de eerste drukgang van deze prent. Een zachte kleur, een beetje in de buurt van zalmroze. Ik ging naar Kampen omdat de papierafmeting 40x60 cm net iets te groot is voor mijn pers. En met een start oplage van 30 ook te groot voor de droogruimte in mijn eigen atelier.

De linoleumplaat ingerold voor de eerste drukgang in de inkt op de glasplaat.

De eerste drukgang boven en onder na een week drogen de tweede drukgang.

 

Afgelopen zomer was erg warm en ondanks dat het in Kampen altijd heel koel is, (het oude gebouw van Kannis en Gunnik heeft dikke isolerende wanden) was het zelfs daar op een gegeven moment bijna 30 graden. Bij de derde drukgang lukte het in eerste instantie niet om de prent "passend" te drukken. De linoleumplaat rekte door de warmte en de druk van de pers uit, al duurde het even voordat ik ontdekt had waar dat door veroorzaakt werd. Ik had een verschil van ongeveer 1,5 mm aan het einde van de plaat. En op zich gaf dat een mooie onscherpte in de donshaartjes onderaan de veer, maar was toch niet helemaal het beeld dat ik voor ogen had. Daarom ben ik gestopt en heb ik de prent weer opgepakt op 1 van de koelste dagen van de zomer. Nog steeds warm, maar gelukkig rekte mijn linoleumplaat niet meer op.

 

Het eindresultaat, Veer van de Parelhoen II, 

55x25 cm, reductielinoleumsnede, 3 drukgangen 

gedrukt op Samili Japon.