Gevecht aan de voet van de wilg

Wanneer je dagelijks door een gebied loopt zie je niet alleen de veranderingen in de natuur, maar je leert ook de beesten in het gebied steeds beter kennen, je weet welke vogels waar zitten. Vanochtend stuitte ik op een bijzondere situatie. Op het eerste gezicht lijkt hier niets bijzonders aan de hand, een zwaan op een nest. Twee canadeze ganzen die polshoogte komen nemen en er aarzelend bij staan...maar schijn bedriegt want hier is iets heel anders aan de hand. Deze zwaan is namelijk een mannetje en dit is niet zijn nest....

Het nest van de zwaan zie je namelijk links op deze foto, daar ligt mevrouw Zwaan op haar eieren. Het nest waarop meneer Zwaan ligt is het nest van de canadeze ganzen. Wat er precies aan vooraf gegaan is heb ik niet gezien, maar al dagen hebben de twee vaders mot met elkaar. Vandaag zijn ze een nieuwe fase in gegaan.

De ganzen proberen de zwaan steeds dichter te naderen, maar echt dichtbij komen durven ze niet. Ook de andere vogels voelen de spanning en komen een kijkje nemen. Het waterhoentje loopt brutaal langs het nest maar er gebeurd hem niets.

De ganzen lopen iets weg bij het nest en doen alsof ze hun verenpak schudden maar ondertussen houden ze de zwaan scherp in de gaten. Deze blijft liggen alsof het zijn eigen nest is. Maar dat valt nog niet mee, zo lang zitten, daar wordt je stijf van... even oprekken.

Ik besluit door te lopen en kijkje te gaan nemen bij mevrouw Zwaan, maar dan besluit meneer Zwaan dat hij er genoeg van heeft en komt van het nest om achter vader Gans aan te gaan.

Moeder Gans komt snel dichterbij in de hoop haar plek op het nest weer in te kunnen nemen, maar helaas voor haar is de zwaan sneller en neemt hij opnieuw een plek in voor het nest.

De zwaan lijkt iets te eten uit het nest, mij bekruipt het gevoel dat hij de eieren kapot heeft gemaakt, maar zeker weten doe ik het niet. De ganzen staan er treurig bij...

Dan besluit de zwaan opnieuw de achtervolging in te zetten en gaat achter vader Gans aan..

De kans voor moeder Gans om haar nest op te zoeken en de schade op te nemen, voorzichtig schikt ze de eieren. Ik tel er 3, of ze beschadigd zijn kan ik niet zien over zo'n grote afstand.

Ze neemt haar plek op het nest weer in. Heel even heeft ze rust, om een minuut later opnieuw door meneer Zwaan wild klapwiekend van haar nest verjaagd te worden. Ik vrees dat dit nest, net als vorig jaar het niet gaat redden....Twee nesten te dicht bij elkaar, 2 vaders die constant op voet van oorlog zijn.

Deze hele serie foto's is gemaakt met een 200 mm objectief en dus op grote afstand van het nest.