Een half jaar lang 1 boom
Afgelopen voorjaar volgde ik dagelijks een wilg. Wanneer wordt het voorjaar zichtbaar in de natuur? Ik hoorde vogels zingen, zag fris groen blad verschijnen, nesten werden gebouwd, riet groeide tot grote hoogte en "mijn wilg" kreeg blad.
Op 1 juni beëindigde ik het lenteproject, maar omdat ik ook wel heel nieuwsgierig was geworden hoe het verder zou gaan met mijn wilg besloot ik wekelijks een foto te blijven maken. Nu zijn we een half jaar verder en is te zien dat de natuur al weer ruim over zijn hoogtepunt heen is, de herfst is op allerlei manieren zichtbaar en (niet) hoorbaar. Het is stil wanneer je 's ochtends buiten loopt, de vogels zijn gestopt met fluiten, de nesten zijn verdwenen, het groen heeft het grote zwanennest weer overgenomen, de bladeren verkleuren naar geel, en afgelopen week werd het riet gemaaid. Kortom grote veranderingen wanneer je je concentreert op een klein stukje natuur.
Hoewel het verdwijnen van de zomer altijd wel wat weemoedige gevoelens opwekt verheug ik mij ook op het komende najaar, voor een zonsopgang hoef je niet meer heel vroeg op, met je hoofd door de kleine druppeltjes van mist lopen, de warme rode en gele tinten van het blad en de ritselende blaadjes onder je voeten. Ik blijf "mijn wilg" ook in de herfst volgen, wanneer zal het zijn blad verliezen, of het de herfststormen zal doorstaan en hoe misschien, met een beetje geluk, een sneeuwkleed rond zijn wortels staat...wordt vervolgd!
Op 1 juni beëindigde ik het lenteproject, maar omdat ik ook wel heel nieuwsgierig was geworden hoe het verder zou gaan met mijn wilg besloot ik wekelijks een foto te blijven maken. Nu zijn we een half jaar verder en is te zien dat de natuur al weer ruim over zijn hoogtepunt heen is, de herfst is op allerlei manieren zichtbaar en (niet) hoorbaar. Het is stil wanneer je 's ochtends buiten loopt, de vogels zijn gestopt met fluiten, de nesten zijn verdwenen, het groen heeft het grote zwanennest weer overgenomen, de bladeren verkleuren naar geel, en afgelopen week werd het riet gemaaid. Kortom grote veranderingen wanneer je je concentreert op een klein stukje natuur.
Hoewel het verdwijnen van de zomer altijd wel wat weemoedige gevoelens opwekt verheug ik mij ook op het komende najaar, voor een zonsopgang hoef je niet meer heel vroeg op, met je hoofd door de kleine druppeltjes van mist lopen, de warme rode en gele tinten van het blad en de ritselende blaadjes onder je voeten. Ik blijf "mijn wilg" ook in de herfst volgen, wanneer zal het zijn blad verliezen, of het de herfststormen zal doorstaan en hoe misschien, met een beetje geluk, een sneeuwkleed rond zijn wortels staat...wordt vervolgd!
Reacties
Een reactie posten