Later

 

Monnikenwerk, dag 3

Er zit een liedje in mijn hoofd; “Maar wanneer begint dat later dan?” Het blijft zich herhalen in mijn hoofd. Wanneer ik door de kerk loop valt mijn blik op het liedbord. Lied 605 is hier als laatste gezongen. Ik loop naar de kast met liedboeken en sla een boek open bij lied 605.

Daar staat het antwoord: “De toekomst is al gaande.”

Vandaag is het stil, sloopgeluiden zijn verstomd, geen spelende kinderen en zelfs de insecten in de kerk zijn stil. Wanneer een mevrouw op slippers de kerk binnen komt maakt dat een oorverdovend geluid.

Vandaag heb ik de gevel van de kerk weg gegutst uit mijn houtsnede van de bomenrij aan de Noordzijde. Deze week heb ik de eerste drukgang gedrukt en nu kan ik de kerk stukje bij beetje wegsnijden voor de volgende drukgang. Ook ben ik begonnen met het ontwerp van de derde houtsnede. Aan het einde van de dag volgden mooie gesprekken met de bezoekers, niet alleen over het werk en het proces maar ook over wat de stilte mij brengt en waarom ik bereid ben om daar elke woensdag 4 uur voor te reizen. Bijzonder daarbij is dat de onderwerpen die ik gekozen heb voor mijn prenten, bij veel regelmatige bezoekers van de kerk nog niet eerder zo waren opgemerkt. En dat vind ik een cadeautje, dat je in iets dat je goed kent, iets nieuws mag ontdekken.